۰۷
آذر
دوستان ما ، با پای پیاده
راهی شده اند...
و من هنوز،
شب ها زانوی غم بغل میگیرم،
و به خودم دلداری میدهم که ;
کربلا نشد ... ان شاءالله مشهد...
+
روشنی شمس و مه ز آجر گنبد زرد رضاست
صحن باصفایتان ، مدینه و مکه و کرب و بلاست
بنده ی گدا کجا ، که مست سبوی رضا بشود
عبد بی حیا کجا ، که زائر کرب و بلا بشود...
